Marinus David (Rinus) Israël

Rinus Israël was een Nederlandse voetballer en voetbaltrainer. Hij kwam 47 keer uit voor het Nederlands elftal en wist daarin drie keer te scoren.\[1] Als speler stond hij bekend onder de bijnamen IJzeren Rinus en *De Generaal*.

Loopbaan als voetballer

Israël begon zijn voetbalcarrière bij DWV en behaalde met DWS het landskampioenschap in het seizoen 1963/64. In dat team speelde ook zijn zwager en voormalig international Joop Burgers. Zijn overstap naar Feyenoord markeerde het begin van zijn meest succesvolle jaren als speler. Met de Rotterdamse club won hij drie keer de landstitel, pakte hij eenmaal de KNVB-beker en schreef hij ook internationale prijzen op zijn naam: de Europacup I, de UEFA Cup en de wereldbeker voor clubteams. In de finale van de Europacup I in 1970 tegen Celtic scoorde hij een van de twee doelpunten namens Feyenoord.

Na zijn vertrek bij Feyenoord speelde hij in het seizoen 1974/75 nog een jaar voor Excelsior, waarin hij werd uitgeroepen tot Nederlands voetballer van het jaar. Vervolgens sloot hij zijn actieve carrière af met zeven seizoenen bij PEC Zwolle (1975/76 tot en met 1981/82).

Trainerscarrière

Direct na zijn afscheid als speler werd Israël trainer bij PEC Zwolle, waar hij in de tweede helft van het seizoen 1982/83 als hoofdtrainer fungeerde en daarna als assistent in 1983/84. Vanaf het seizoen 1984/85 begon hij aan een reeks aanstellingen als hoofdtrainer, te beginnen bij FC Den Bosch, waar hij twee seizoenen werkzaam was.

In mei 1985 behoorde Israël, samen met Leo van Veen en Johan Cruijff, tot de drie kandidaten om bij Ajax de op non-actief gestelde hoofdtrainer Aad de Mos op te volgen. Uiteindelijk koos de club voor Cruijff (De Telegraaf kopte op 20 mei 1985: *Ajax wil Rinus Israël*).

Israël werd vervolgens hoofdtrainer van Feyenoord in de seizoenen 1986/87 en 1987/88. Daarna volgde een buitenlands avontuur bij PAOK Saloniki, dat een seizoen duurde. Na zijn terugkeer werkte hij opnieuw bij FC Den Bosch en later bij Dinamo Boekarest (1991/92), waar hij het Roemeense landskampioenschap wist te veroveren.

Vanuit daar werd hij gedurende vier jaar assistent-bondscoach bij het Nederlands elftal, waar hij samenwerkte met bondscoaches Dick Advocaat en Guus Hiddink. Vervolgens kreeg hij de leiding over het nationale team van Ghana en werkte hij enkele jaren in de Verenigde Arabische Emiraten, alvorens terug te keren naar Nederland als trainer van ADO Den Haag.

In 2003 vertrok hij opnieuw naar de Verenigde Arabische Emiraten om bij Al-Wahda als trainer aan de slag te gaan. Hij bleef daar tot en met juni 2004 actief. Vanaf maart 2006 tot het einde van het seizoen 2009/10 vervulde hij een functie als scout bij Feyenoord. In het seizoen 2010/11 nam hij het trainerschap op zich bij de amateurvereniging Young Boys uit Haarlem. Deze club ging op 23 maart 2012 failliet.

In april 2017 werd Israël, samen met zijn schoonzoon Jan de Haze, aangesteld als interim-trainer bij derdedivisionist OFC uit Oostzaan. Ze bleven in die rol tot het einde van dat seizoen.